نظریه پردازی فعالیتی است روش مند برای خلق یا ارائه نظریه در خصوص چگونگی، چرایی، یا چیستی یک موضوع.
این کار میتواند به اشکال مختلف انجام شود.
- فرد میتواند با طرح یک سوال بوسیله مطالعه در این مورد جوابهای متفاوتی بیابد، سپس استدلالهای خود را در خصوص هر کدام طرح و بازبینی نماید و در نهایت به بهترین گزینه از نظر خود رای داده و آنرا انتخاب کند
- در روش دوم فرد میتواند .... برای سوال های طرح شده به جمع آوری آرای دیگران بپردازد و با جمع آوری و بیان استدلال های هریک از آرا، آنرا بعنوان بهترین رای مطرح نماید.
- در روش سوم فرد میتواند برای سوال های طرح شده به جمع آوری آرای دیگران بپردازد و با جمع آوری و بیان استدلال های هریک از آرا، رای دیگری که نظر خود وی است طرح و با ارائه استدلال لازم آنرا بعنوان بهترین رای مطرح نماید.
- روش دیگری نیز میتواند این باشد که فرد برای سوال های طرح شده به جمع آوری آرای دیگران بپردازد و با جمع آوری و ضمن بیان و رد استدلال های هریک از آنها، هیچ یک از آراء را واجد جوابگویی به آن سوال نداند و خود نیز برای آن جوابی اراءه ندهد.
موضوع دیگر چگونگی مورد قبول عامه واقع شدن یک نظریه است
- طرح عمومی نظریه
- جوابگویی به تعداد بیشتری از مسائل طرح شده در جامعه
- حل کردن فوری برخی از مشکلات و سوالات طرح شده در جامعه
- مورد قبول واقع شدن استدلالهای نظریه
- تبلیغ بیشتر نسبت به سایر نظریه ها
- باز گو شدن یا پذیرفته شدن نظریه از جانب اشخاص یا مراکز معتبر علمی
- ………………………